Αυστραλοί ερευνητές βρήκαν αδιάσειστα στοιχεία ότι η αϋπνία μπορεί να συνδέεται με διαταραχές στον φυσικό 24ωρο ρυθμό της νοητικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, ρίχνοντας φως στο γιατί ορισμένοι άνθρωποι δυσκολεύονται να «ηρεμήσουν» τη νύχτα.
Η μελέτη, που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας (UniSA) είναι η πρώτη που χαρτογραφεί πώς η γνωστική δραστηριότητα κυμαίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας σε άτομα με χρόνια αϋπνία, σε σύγκριση με άτομα που κοιμούνται υγιείς. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Sleep Medicine.
Η αϋπνία επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού και έως και το 33% των ηλικιωμένων ενηλίκων, με πολλούς να αναφέρουν υπερδραστήριο μυαλό τη νύχτα. Ενώ αυτό έχει συνδεθεί εδώ και καιρό με τη γνωστική υπερδιέγερση, παραμένει ασαφές από πού προέρχονται αυτά τα μοτίβα σκέψης.
Οι ερευνητές εξέτασαν εάν η αδυναμία μείωσης της νοητικής δραστηριότητας τη νύχτα -ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της αϋπνίας- αντανακλά υποκείμενες ανωμαλίες του κιρκάδιου ρυθμού. Υπό αυστηρά ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες, 32 ηλικιωμένοι ενήλικες παρακολουθήθηκαν (16 με αϋπνία και 16 υγιείς κοιμώμενοι) για 24 ώρες. Αυτή η προσέγγιση εξάλειψε τα περιβαλλοντικά και συμπεριφορικά σημάδια, επιτρέποντας στους επιστήμονες να απομονώσουν τους εσωτερικούς ρυθμούς του εγκεφάλου.
Οι συμμετέχοντες παρέμειναν ξύπνιοι σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, στο κρεβάτι, με το φαγητό και τη δραστηριότητα να ελέγχονται προσεκτικά. Συμπλήρωσαν ωριαίες λίστες ελέγχου, αξιολογώντας τον τόνο, την ποιότητα και την ελεγξιμότητα των σκέψεών τους. Τόσο οι υγιείς κοιμώμενοι όσο και οι αϋπνικοί εμφάνισαν σαφή κιρκαδικά μοτίβα στη νοητική δραστηριότητα, με κορυφώσεις το απόγευμα και κατώτατες τιμές νωρίς το πρωί. Ωστόσο, προέκυψαν αρκετές βασικές διαφορές στην ομάδα της αϋπνίας.
«Σε αντίθεση με αυτούς που κοιμούνταν καλά, των οποίων η γνωστική κατάσταση μετατοπίστηκε προβλέψιμα από την επίλυση προβλημάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας στην αποδέσμευση κατά τη διάρκεια της νύχτας, όσοι έπασχαν από αϋπνία δεν κατάφεραν να επιβραδύνουν», λέει ο επικεφαλής ερευνητής καθηγητής Kurt Lushington του UniSA. «Τα πρότυπα σκέψης τους παρέμειναν περισσότερο σαν αυτά της ημέρας στις νυχτερινές ώρες, όταν ο εγκέφαλος θα έπρεπε να ηρεμεί».
Οι γνωστικές τους κορυφώσεις καθυστέρησαν επίσης κατά περίπου 6,5 ώρες, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα εσωτερικά τους ρολόγια μπορεί να ενθαρρύνουν την εγρήγορση μέχρι αργά το βράδυ.
«Ο ύπνος δεν αφορά μόνο το κλείσιμο των ματιών σας», λέει ο καθηγητής Lushington. «Πρόκειται για την αποδέσμευση του εγκεφάλου από τη στοχευμένη σκέψη και τη συναισθηματική εμπλοκή. Η μελέτη μας δείχνει ότι στην αϋπνία, αυτή η αποδέσμευση αμβλύνεται και καθυστερεί, πιθανώς λόγω ανωμαλιών του κιρκαδικού ρυθμού. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει ισχυρά σήματα για να «απενεργοποιηθεί» τη νύχτα».
Η συν-συγγραφέας, καθηγήτρια Jill Dorrian του UniSA, λέει ότι τα ευρήματα αναδεικνύουν νέες δυνατότητες θεραπείας για τα άτομα που έχουν αυπνία, όπως παρεμβάσεις που ενισχύουν τους κιρκαδικούς ρυθμούς. «Αυτά περιλαμβάνουν χρονική έκθεση στο φως και δομημένες καθημερινές ρουτίνες που μπορούν να αποκαταστήσουν τη φυσική διακύμανση ημέρας-νύχτας στα μοτίβα σκέψης. Η εξάσκηση στην ενσυνειδητότητα μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ηρεμία του νου τη νύχτα».
Οι ερευνητές λένε ότι οι τρέχουσες θεραπείες συχνά επικεντρώνονται σε συμπεριφορικές στρατηγικές, αλλά αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι προσαρμοσμένες προσεγγίσεις που αντιμετωπίζουν τους κιρκαδικούς και γνωστικούς παράγοντες θα μπορούσαν να προσφέρουν μια λύση.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε εδώ!
Με το WordPress Automatic Plugin από την codecanyon
Πλέον στην ιστοσελίδα μας δημοσιεύονται αυτόματα άρθρα μέσω «RSS feeds».
Από όποια σελίδα μας τα προσφέρει!
Δεν φέρουμε καμιά απολύτως ευθύνη για το περιεχόμενο.
Αν πιστεύεται πως αυτό το άρθρο πρέπει να διαγραφεί μην διστάσετε να μας βρείτε στα social media.
