Το «όχι» του Νετανιάχου αργά εχθές το βράδυ στο σχέδιο κατάπαυσης που μετέφερε το Κατάρ από τη Χαμάς δείχνει πως ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ βρίσκεται σε μία κατάσταση που δύσκολα μπορεί να ερμηνεύσει ακόμη και ο εμπειρότερος αναλυτής σήμερα.
Το σχέδιο κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα με την παράλληλη απελευθέρωση ομήρων από τη Χαμάς έχει περάσει από σαράντα κύματα για ακόμη μία φορά, αλλά η χρονική στιγμή που επέλεξε ο πρωθυπουργός Νετανιάχου να ανακοινώσει το νέο «όχι» στην πρόταση που το Κατάρ του μετέφερε δεν μοιάζει συμπτωματική.
Για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός του Ισραήλ επιλέγει να στείλει στα σκουπίδια μία πρόταση κατάπαυσης του πυρός λίγο μετά την αποχώρηση από την χώρα του Άντονι Μπλίνκεν. Ο επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας βρέθηκε για Πέμπτη φορά μέσα σε πέντε μήνες στη Μέση Ανατολή και στο Ισραήλ και επιχείρησε να γεφυρώσει και πάλι το χάσμα που ήταν αδύνατο να μειώσουν Αίγυπτος και Κατάρ.
Ο Νετανιάχου και πάλι απάντησε στην πρόταση που στήριξαν οι ΗΠΑ αρνητικά όταν ο Αμερικανός ΥΠΕΞ πετούσε πίσω στην Ουάσιγκτον. Οι κινήσεις του Τελ Αβίβ μπορεί να επιδέχονται διαφόρων ερμηνειών αλλά στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να έχει γίνει σε όλους ξεκάθαρο πως το Ισραήλ δεν θέλει και κυρίως δεν φοβάται να μην έχει την απόλυτη στήριξη των ΗΠΑ. Ο Νετανιάχου εκμεταλλεύεται μαεστρικά την πίεση που ασκείται από το εσωτερικό των ΗΠΑ στην Κυβέρνηση Μπάιντεν αλλά δείχνει να εθελοτυφλεί καθώς η κρίση που επιχειρεί να λύσει το Οβάλ γραφείο αφορά τον ίδιο και την χώρα του.
Για ακόμη μία φορά ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ακολουθεί πιστά τα όσα οι ακραίοι εταίροι του λένε δημόσια την ώρα που παραμένει ανοιχτό το μέτωπο στη Γάζα αλλά κυρίως την ώρα που παραδοσιακοί και κυρίως πανίσχυροι σύμμαχοι πιέζουν για ικανοποιητική και άμεση λύση. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ φαίνεται πως πλέον δεν έχει και την παραμικρή διάθεση να «μασκαρέψει» την ταύτισή του με τον συγκεκριμένο πυρήνα και σχεδόν εμμονικά χρησιμοποιεί και την ίδια φρασεολογία για να στηρίξει την άρνησή του να κάνει ένα βήμα πίσω ή να αποδεχθεί πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Η φράση «θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική νίκη» τείνει να γίνει ο επίλογος σε κάθε δημόσια τοποθέτηση του Νετανιάχου αλλά η πατρότητά της ανήκει στους ακροδεξιούς – εθνικιστές εταίρους του που από τις 8 Οκτωβρίου, λίγες ώρες μετά την σφαγή που διέπραξε η Χαμάς κατά αμάχων στα εδάφη του Ισραήλ, φωνάζουν με κάθε ευκαιρία.
Ακόμη ένα σημαντικό ζήτημα για τους τρίτους πόλους που επιθυμούν την κατάπαυση του πυρός έχει αρχίσει να γεννάται και από τον τρόπο που τα μέσα ενημέρωσης του Ισραήλ προβάλλουν την κατάσταση. Στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, τηλεοπτικά δίκτυα, ιστοσελίδες και έντυπα εξακολουθούν να μιλούν για επιτακτική – εθνική ανάγκη ολοκλήρωσης της επιχείρησης στη Λωρίδα και εξάλειψη όσων σχεδίασαν και υλοποίησαν το «Μαύρο Σάββατο». Πλέον μετά από 150 ημέρες μαχών οι φωνές που μιλούν και για την ανθρωπιστική πλευρά του θέματος και την επιτακτική ανάγκη της αποκοπής των Παλαιστινίων από τη Χαμάς δεν έχουν την παραμικρή ή έστω την ελάχιστη προβολή.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός πως η Κοινωνία στο Ισραήλ έχοντας επιχειρήσει δεδομένα και με τρόπο παρατεταμένο να πιέσει το Νετανιάχου να βάλει σε πρώτο πλάνο τους δικούς της ανθρώπους που παραμένουν όμηροι σήμερα μοιάζει να έχει η ίδια σοκαριστεί από την ταύτιση σε βαθμό «ομηρίας» του Πρωθυπουργού από τους Κυβερνητικούς του εταίρους. Αναλυτές σημειώνουν πως σήμερα είναι η πιο κρίσιμη καμπή για το εσωτερικό του Ισραήλ καθώς παραδοσιακά σε μεγάλες κρίσεις στην περιοχή υπάρχει μία μικρή περίοδος παύσης ή υποχώρησης των αντιδράσεων η οποία πάντα ακολουθείται από εκρήξεις με ασύμμετρες συνέπειες.
