Έξι μούμιες από τις Άνδεις «έβγαλαν» ψηφιακά τις νεκρικές μάσκες τους

Ένα μοναδικό αρχαιολογικό και τεχνολογικό επίτευγμα αποκάλυψε τις μορφές κάτω από τις νεκρικές μάσκες που έφεραν τέσσερις μούμιες από τις Άνδεις της Κολομβίας.

Με τη βοήθεια ψηφιακών τεχνικών ανακατασκευής, οι επιστήμονες «έβγαλαν» για πρώτη φορά τις μάσκες, αποκαλύπτοντας πώς μπορεί να έμοιαζαν οι άνθρωποι αυτοί κατά τη διάρκεια της ζωής τους, κάπου ανάμεσα στον 13ο και τον 18ο αιώνα, αναφέρει το LiveScience.

Οι ανακατασκευές που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο 11^ο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Μελέτη της Μούμιας στο Περού, αναδεικνύουν «τις συναρπαστικές πολιτιστικές πρακτικές» των αυτοχθόνων πληθυσμών της Νότιας Αμερικής, δήλωσε η Τζέσικα Λιου, υπεύθυνη του προγράμματος Face Lab στο Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ.

Οι μούμιες ανήκουν σε ένα παιδί 6-7 ετών, μια ηλικιωμένη γυναίκα περίπου 60 ετών και δύο νεαρούς άνδρες και οι μάσκες τους ήταν φτιαγμένες από ρητίνη, πηλό, κερί και καλαμπόκι. Όλες είναι κατεστραμμένες, με κομμάτια που λείπουν, αν και παραμένουν μερικές διακοσμητικές χάντρες γύρω από τα μάτια. Δυστυχώς, οι τάφοι είχαν συληθεί, με αποτέλεσμα οι αρχαιολόγοι να γνωρίζουν ελάχιστα για το πλαίσιο ταφής των τεσσάρων ατόμων, τα οποία προέρχονταν από προ-ισπανικούς πληθυσμούς στην Ανατολική Κορδιλιέρα, μια περιοχή στις Κολομβιανές Άνδεις. Χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα δείχνει ότι έζησαν μεταξύ του 1216 και του 1797.

Η διαδικασία ξεκίνησε με αξονικές τομογραφίες που χρησιμοποιούν ακτίνες Χ για την παραγωγή τρισδιάστατων εικόνων μέσα από εκατοντάδες δισδιάστατες λήψεις. Έτσι, οι ερευνητές μπόρεσαν να «αποκαλύψουν ψηφιακά τα κρανία» αφαιρώντας τα στρώματα που περιείχαν τη μάσκα, όπως εξήγησε η Λιου. Στη συνέχεια, με εξειδικευμένο λογισμικό και μια γραφίδα αφής υπέρθεσαν μύες, μαλακό ιστό και λίπος, ακολουθώντας την ανατομία του κάθε κρανίου.

Για τους δύο άνδρες χρησιμοποίησαν δεδομένα μέσου πάχους ιστού προσώπου από σύγχρονους ενήλικους Κολομβιανούς. Για το παιδί και τη γυναίκα δεν υπήρχαν τέτοια δεδομένα, επομένως οι επιστήμονες προσάρμοσαν τους μύες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε κρανίου και πρόσθεσαν λίπος στο παιδικό πρόσωπο. Τέλος, τους έδωσαν το χρώμα του δέρματος, των ματιών και των μαλλιών που είναι τυπικό για τα άτομα της περιοχής, και μια ουδέτερη έκφραση προσώπου. «Τα αποκαλυφθέντα πρόσωπα δεν είναι ακριβή πορτρέτα αυτών των ατόμων. Δείχνουν πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν και όχι πώς έμοιαζαν», τόνισε η Λιου.