Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν (Emmanuel Macron) δήλωσε ότι θα ήταν ανοιχτός στο να δει μια μεγάλη τράπεζα της Γαλλίας να εξαγοράζεται από έναν αντίπαλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να προωθηθεί η βαθύτερη χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση που θεωρεί κρίσιμη για τη μελλοντική ευημερία του μπλοκ.
«Το να συναλλάσσεστε ως Ευρωπαίοι σημαίνει ότι χρειάζεστε ενοποίηση ως Ευρωπαίοι», δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, σε συνέντευξή του στο Bloomberg, στο περιθώριο της επενδυτικής συνόδου Choose France στις Βερσαλλίες κοντά στο Παρίσι, προσθέτοντας: «Πρέπει τώρα να ανοίξουμε αυτό το κουτί και να παραδώσουμε μια προσέγγιση της ενιαίας αγοράς που θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική».
Καθώς η Ευρώπη έρχεται αντιμέτωπη με τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και τη σταθερή επιδείνωση του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, ο Μακρόν προσπαθεί να πείσει τους εταίρους του στην ΕΕ να αγκαλιάσουν αυτό που ο ίδιος θεωρεί ως ένα μετασχηματιστικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα μετατρέψει την ΕΕ σε μια πιο ενωμένη και ισχυρή οικονομική δύναμη.
Μόνο αν γίνει πιο έξυπνη στην προστασία των συμφερόντων της, μειώνοντας τις ρυθμίσεις εντός της ενιαίας αγοράς και απελευθερώνοντας τη χρηματοοικονομική δύναμη πυρός του μπλοκ, υποστηρίζει ο Μακρόν, η ΕΕ έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει την Κίνα και τις ΗΠΑ.
Με 15 δισ. ευρώ (16 δισ. δολάρια) νέων ξένων επενδύσεων που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο της περασμένης Δευτέρας (13.02.24), υπογραμμίζοντας την αλλαγή σε σχέση με τις ημέρες που ο προκάτοχός του, Φρανσουά Ολάντ, δήλωνε ότι η χρηματοδότηση ήταν ο εχθρός της χώρας, ο Μακρόν προσπαθεί να αποδείξει ότι το όραμά του είναι κάτι περισσότερο από ρητορική.
«Ξεκάθαρα γεφυρώσαμε ένα χάσμα με τους άλλους και τώρα είμαστε πρωτοπόροι στην Ευρώπη», δήλωσε, αφού πέρασε το πρωί συζητώντας τα σχέδια της Microsoft. για επέκταση στη Γαλλία.
Ωστόσο, οι προτάσεις του έχουν συναντήσει σθεναρή αντίσταση από τη Γερμανία και τους παραδοσιακούς συμμάχους της, οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί στο να ενώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις με την υπόλοιπη ΕΕ και νευρικοί στο να αγκαλιάσουν την ιδέα του καπιταλισμού α – λά γαλλικά.
«Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε πλήρως το μοντέλο μας», δήλωσε ο Μακρόν. Η αποτυχία, σύμφωνα με τον Γάλλο ηγέτη, θα εγκλωβίσει την Ευρώπη σε μια πορεία μακροχρόνιας οικονομικής παρακμής και ασημαντότητας.
Οι βοηθοί του Μακρόν ζωγραφίζουν μια ζοφερή εικόνα για το πώς θα φαινόταν αυτό, με βιομηχανική παρακμή, πτώση της παραγωγικότητας και συντριπτικά δημόσια χρέη που γίνονται ολοένα και βαρύτερα από το βάρος ενός ευρύτατου κράτους πρόνοιας και της γήρανσης του πληθυσμού.
Στο επίκεντρο του σχεδίου του βρίσκεται η ιδέα της απελευθέρωσης της συσσωρευμένης χρηματοπιστωτικής δύναμης της Ευρώπης για την προώθηση ενός κύματος επενδύσεων με στόχο την αναβάθμιση της οικονομίας, την τόνωση της ανάπτυξης, την προώθηση της καινοτομίας και την ενίσχυση του στρατού της ηπείρου απέναντι στην απειλή της ρωσικής επιθετικότητας.
«Επιλέξαμε τη Γαλλία – είναι ένας πολύ, πολύ σημαντικός κόμβος για εμάς εδώ στην ήπειρο», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, Ντέηβιντ Σόλομον (David Solomon) σε τηλεοπτική συνέντευξη με τον Τζόναθαν Φερό (Jonathan Ferro) του Bloomberg στις Βερσαλλίες. «Θα έλεγα επίσης ότι στους ανθρώπους μας αρέσει να ζουν εδώ», πρόσθεσε.
Στη Γαλλία εδρεύουν αρκετές από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ζώνης του ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της BNP Paribas με ισολογισμό 2,7 τρισ. ευρώ, ο οποίος είναι αρκετός για να ανταγωνιστεί το ΑΕΠ πολλών χωρών.
Η τράπεζα έχει χαρακτηριστεί ως η JPMorgan της Ευρώπης, ωστόσο η χρηματιστηριακή αξία της, ύψους 80 δισ. ευρώ, επισκιάζεται από εκείνη των κορυφαίων αμερικανικών τραπεζών.
Ο Μακρόν ανέφερε ότι η αδυναμία της BNP να εκτελέσει διασυνοριακές συγχωνεύσεις εγείρει «αρκετά ζητήματα». «Χρειαζόμαστε μια ενοποίηση», σχολίασε επίσης, ώστε η BNP να μπορεί να αγοράσει μικρότερους ανταγωνιστές. Ερωτηθείς αν αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει και την εξαγορά από ευρωπαίους ανταγωνιστές ενός γαλλικού δανειστή, όπως η Societe Generale, είπε: «Ναι, σίγουρα».
Ένας από τους λόγους του προβλήματος ανάγεται στη χρηματοπιστωτική κρίση, όταν οι επιμέρους κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να παρέμβουν και να διασώσουν τις εγχώριες τράπεζές τους, εκθέτοντας τα ρήγματα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Οι πολιτικοί ηγέτες της περιοχής σημείωσαν κάποια πρόοδο στη δημιουργία στενότερων δεσμών ως απάντηση στην επακόλουθη κρίση δημόσιου χρέους, παραχωρώντας εξουσίες εποπτείας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και δημιουργώντας μια κοινή αρχή για την εκκαθάριση των χρεοκοπημένων δανειστών, αλλά το τελευταίο κομμάτι της λεγόμενης τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης – η κοινή ασφάλιση των καταθέσεων – λείπει.
Η Γερμανία και οι ομοειδείς χώρες έχουν εμποδίσει τις προσπάθειες να προχωρήσουν, υποστηρίζοντας ότι οι αποταμιευτές στη χώρα τους δεν θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τις ζημίες των τραπεζών σε άλλες χώρες.
Οι τραπεζίτες λένε συχνά ότι αυτό εμποδίζει τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις στο μπλοκ, επειδή τα κεφάλαια σε μια χώρα δεν θεωρούνται εξίσου ασφαλή με εκείνα σε μια άλλη.
Υπάρχει επίσης το θεμελιώδες ευρωπαϊκό πρόβλημα, ότι τα κράτη μέλη διστάζουν να δουν τους εθνικούς τους πρωταθλητές να εξαγοράζονται από μεγαλύτερους αντιπάλους, ακόμη και αν αυτό συμβάλλει στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας στο σύνολό της.
«Πρόκειται για έναν εντελώς νέο κόσμο και χρειαζόμαστε αυτό το νέο επιχειρηματικό μοντέλο για τους Ευρωπαίους», δήλωσε ο Μακρόν στο Bloomberg τη Δευτέρα (14.5.2024).
Ο Γάλλος ηγέτης έθεσε το γεωπολιτικό πλαίσιο της σκέψης του σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι τον περασμένο μήνα, όπου υποστήριξε ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει «μια άνευ προηγουμένου στιγμή αναταραχής» και ότι η ΕΕ πρέπει να δράσει επειγόντως για να μην μείνει πίσω.
Σε απάντηση, είπε ότι η ΕΕ πρέπει να είναι λιγότερο αφελής στο να υιοθετεί προστατευτικά μέτρα όταν απειλούνται τα συμφέροντά της, καθώς ούτε η Κίνα ούτε οι ΗΠΑ σέβονται πλέον τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Επιπλέον, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να αυξηθεί κατά 1 τρισ. ευρώ για να συνοδεύσει την αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων με τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς χρηματοπιστωτικών προϊόντων και αποταμιεύσεων.
«Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερες επενδύσεις με βάση τον κοινό προϋπολογισμό», δήλωσε ο Μακρόν τη Δευτέρα. «Χρειαζόμαστε 1 τρισεκατομμύριο επιπλέον».
Ο Μακρόν έχει καθιερώσει τα διαπιστευτήριά του ως μεταρρυθμιστή από τότε που ανέλαβε την εξουσία στη Γαλλία πριν από επτά χρόνια.
Ανοικοδόμησε τη γαλλική αξιοπιστία στην αρχή της θητείας του, λαμβάνοντας μέτρα για να φέρει το δημοσιονομικό έλλειμμα εντός των ορίων της ΕΕ -έστω και για λίγο- και προωθώντας φιλοεπιχειρηματικές μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά που απηχούσαν τις προσπάθειες της Γερμανίας από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Η επίθεση γοητείας απέδωσε καρπούς, βοηθώντας τη Γαλλία να βρεθεί στην κορυφή της κατάταξης για την προσέλκυση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.
Σε συνδυασμό με τις φορολογικές περικοπές για τις επιχειρήσεις και την αναμόρφωση της εργασίας ώστε να διευκολυνθεί η πρόσληψη και η απόλυση, η ανεργία έφτασε σε χαμηλά επίπεδα σχεδόν 40 ετών και ο ρυθμός ανάπτυξης της Γαλλίας ξεπέρασε τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς ρυθμούς.
Αλλά η Μακρονόμικς φθείρεται στις άκρες τώρα που η οικονομία πασχίζει να ανακάμψει από την κρίση πληθωρισμού και το ποσοστό ανεργίας έχει σταματήσει να μειώνεται σε ένα επίπεδο πολύ πάνω από τον αυτο-οριζόμενο στόχο του Μακρόν για πλήρη απασχόληση.
Ο πρόεδρος αγωνίζεται να συγκρατήσει το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος βρίσκεται σε ανοδική τροχιά. Όλα αυτά αυξάνουν τον επείγοντα χαρακτήρα της έκκλησής του.
Δεν είναι μόνο στον τομέα της ενέργειας όπου το μεγάλο όραμα του Μακρόν έρχεται αντιμέτωπο με την πολυπλοκότητα του υφιστάμενου οικονομικού πλαισίου της Ευρώπης.
Η TotalEnergies, μια άλλη γαλλική εταιρεία με τη δυνατότητα να γίνει ευρωπαϊκός πρωταθλητής, απειλεί να μεταφέρει την κύρια εισαγωγή της στη Νέα Υόρκη, επικαλούμενη την επαχθή ρύθμιση για το κλίμα στην Ευρώπη, η οποία, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Πάτρικ Πουγιάν (Patrick Pouyanne), περιορίζει την πρόσβαση του πετρελαιοπαραγωγού σε κεφάλαια και συμπιέζει την αποτίμησή του.
Η κεφαλαιοποίηση της Total, ύψους 165 δισ. ευρώ, θα ήταν 40% μεγαλύτερη αν τα κέρδη της αποτιμούνταν στην ίδια βάση με τους αμερικανικούς ανταγωνιστές της, όπως η Exxon Mobil, σύμφωνα με υπολογισμούς του Bloomberg.
Ο Μακρόν δήλωσε ότι δεν θα ήταν ευτυχής αν ο Πουγιάν αποφάσιζε τελικά να μετακινήσει την κύρια εισαγωγή της Total. «Και θα με εξέπληττε πολύ», πρόσθεσε. «Οι κανονισμοί των ΗΠΑ όσον αφορά την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να είναι πιο σοβαροί και να ευθυγραμμιστούν με τους ευρωπαϊκούς». Όμως, οι τράπεζες και τα χρηματοοικονομικά βρίσκονται στον πυρήνα του οράματος του Μακρόν.
Ενώ άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες έκλεισαν επιχειρήσεις για να εξοικονομήσουν κόστος ή κεφάλαιο, η BNP Paribas ανέλαβε να καλύψει το κενό.
Ειδικότερα στον τομέα της διαπραγμάτευσης μετοχών, ο γαλλικός δανειστής υπερηφανεύεται ότι είναι η τελευταία επιχείρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που λειτουργεί επιχείρηση prime brokerage.
Η BNP Paribas έγινε σαφής υποψήφια για την εξαγορά τραπεζών σε όλη την Ευρώπη όταν απελευθέρωσε δισεκατομμύρια ευρώ με την έγκαιρη πώληση μιας αμερικανικής μονάδας στις αρχές του περασμένου έτους.
Ωστόσο, τα στελέχη της γαλλικής τράπεζας απέφυγαν τις μεγάλες συμφωνίες και αντ’ αυτού χρησιμοποίησαν τα κεφάλαια για να αγοράσουν μετοχές, να επενδύσουν στις δραστηριότητές της και να προβούν στις λεγόμενες εξαγορές με τη χρήση βιδών.
Ο δανειστής διαθέτει ήδη τμήματα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως στη Γερμανία και την Ιταλία. Η εξαγορά ανταγωνιστών σε αυτές τις αγορές θα της επέτρεπε να διογκωθεί περαιτέρω, ωστόσο η πλήρης αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων τέτοιων συμφωνιών θα ήταν αναμφίβολα δύσκολη λόγω των περιορισμών στην περικοπή θέσεων εργασίας.
Η μεγέθυνση των μεγάλων τραπεζών επιφέρει επίσης μια σειρά από ρυθμιστικές επιπλοκές. Η BNP Paribas θα μπορούσε να αντιμετωπίσει υψηλότερες κεφαλαιακές προσαυξήσεις ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων κινδύνων, που θα μπορούσε να ενέχει, εάν ο ισολογισμός της διογκωνόταν ή γινόταν πιο πολύπλοκος.
Ο Μακρόν υποστήριξε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να εφαρμόζει αυστηρότερα πρότυπα κεφαλαιακής επάρκειας της Βασιλείας πριν από τις ΗΠΑ, διότι διαφορετικά δίνει στις αμερικανικές τράπεζες ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
«Εφόσον δεν εφαρμόζεται από τους Αμερικανούς ανταγωνιστές, δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται από τους ευρωπαίους ανταγωνιστές», δήλωσε. «Αυτό είναι δολοφόνος για την ανάληψη κινδύνου, διότι οι κανονισμοί αυτοί εμποδίζουν τις τράπεζές μας να επενδύσουν σε μετοχές. Το οποίο είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεστε».
Ένα σημαντικό εμπόδιο στις φιλοδοξίες του Μακρόν για την Ευρώπη είναι ο γείτονας της Γαλλίας απέναντι από τον Ρήνο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, με την Άνγκελα Μέρκελ στη γερμανική καγκελαρία, ο Μακρόν έπεισε τους Γερμανούς να στραφούν σε πιο παραδοσιακά γαλλικού τύπου πολιτικές που έβλεπαν το κράτος να παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομία.
Το 2018, οι δύο χώρες ξεκίνησαν πρωτοβουλίες για τη στήριξη βασικών τομέων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών μπαταριών και του υδρογόνου.
Όταν χτύπησε το Covid, οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις ανεστάλησαν επίσης και το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ έδωσε στις κυβερνήσεις το περιθώριο να υιοθετήσουν αυτό που ο Μακρόν αποκάλεσε «ό,τι χρειαστεί» προσέγγιση στις δημόσιες δαπάνες.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η Μέρκελ αγκάλιασε τελικά μια μακροχρόνια γαλλική πρόταση για την έναρξη ενός μαζικού κοινού προγράμματος χρέους για την επένδυση στην προώθηση μιας μακροπρόθεσμης οικονομικής ανάκαμψης.
Οι ομοϊδεάτες Ευρωπαίοι χαιρέτισαν αυτή τη συμφωνία για το 2020 ως μια στιγμή τομής που έθεσε τέρμα στο γερμανικό ταμπού σχετικά με την κοινή χρηματοδότηση.
Ωστόσο, ο Όλαφ Σολτς ως καγκελάριος αρνήθηκε να συμμετάσχει στις εκκλήσεις του Μακρόν και άλλων μελών του μπλοκ να συζητήσουν έναν ακόμη γύρο κοινής έκδοσης ομολόγων για την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ευρώπης, με την έλλειψη χημείας μεταξύ των βασικών ηγετών της Ευρώπης να επιτείνει τις πολιτικές αποκλίσεις μεταξύ των χωρών τους.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Christian Lindner δήλωσε τον περασμένο μήνα στο Bloomberg στην Ουάσινγκτον ότι για τον ίδιο έχει περισσότερο οικονομικό νόημα να παραμείνουν τα κράτη της ΕΕ υπεύθυνα για τους δικούς τους προϋπολογισμούς.
Ο Μακρόν στοιχηματίζει ότι καθώς η οικονομική και γεωπολιτική πίεση στην Ευρώπη συνεχίζει να αυξάνεται, ένας βαθμός πεφωτισμένου συμφέροντος θα βοηθήσει να φέρει τους Γερμανούς κοντά του.
«Το συμφέρον της γερμανικής οικονομίας είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένο με το συμφέρον της γαλλικής οικονομίας, δηλαδή η δημιουργία θέσεων εργασίας, η δημιουργία αξίας, αλλά απλώς η προστασία της επιχείρησής σας και των ανθρώπων σας όταν δέχονται επίθεση από άδικα μέτρα. Και αυτό είναι φυσιολογικό, είναι μέρος της δουλειάς», δήλωσε. «Για μένα είναι απλά μια απλή επιλογή».
To άρθρο Γαλλία: «Ναι» Μακρόν στη «θυσία» μίας μεγάλης γαλλικής τράπεζας στο «βωμό» της βαθύτερης ολοκλήρωσης της ΕΕ δημοσιεύτηκε στο NewsIT .
